Een mooie dag voor de dood

Het belooft een bijzonder aangename dag te worden. Zo’n dag waarop je nog in bedekkende winterkleding naar buiten stapt, maar de huid van je handen en je gezicht voelt prikkelen door een krachtige zon en frisse wind tegelijk. De geur van de lente luidt het ontwaken van de natuur in. Vogels kwetteren druk in de zoektocht naar een partner. De vroege spruiten aan de takken geven al iets bloot van het voorjaarsgroen dat in korte tijd de begraafplaats weer zal vullen. Belofte van nieuw leven. Een mooie dag voor de dood.

 Hier vertrouw je een lichaam toe aan de aarde

Alles is in gereedheid gebracht en ik sta klaar voor ontvangst. De genodigde arriveren één voor één en samen wachten we de familie op. ‘Wat is het hier mooi’ hoor ik mensen zeggen. In de verte zie ik de stoet aankomen. Er is gekozen voor een klassieke staatsieauto. Hoe dan ook altijd een indrukwekkend stijlvol entree, hoewel op deze plek zoveel andere vormen van vervoer ook niet zouden misstaan.

De familie parkeert haar auto’s en we lopen naar de rouwauto. Samen halen we de zachte rieten mand uit de auto en plaatsen meneer op de loopkoets. Harpmuziek begeleidt ons bij de wandeling naar de plek van afscheid.  De ingetogen klanken completeren de melodieën van de natuur.

Hier is alle tijd voor afscheid. Voor de dood maar tegelijk voor het leven. Met de elementen die zich op dat moment aandienen: soms regen, kou of sneeuw, vandaag wind en zon. We nemen afscheid op de open plek tussen de bomen. Een gesproken woord, stilte en het ruisen van de wind. Geen versterking, geen spotify list. Ingetogen, sereen. Ik mag het misschien niet zeggen, maar ik geniet ervan. Het maakt het afscheid extra bijzonder en draaglijk. Ik kom graag op een natuurbegraafplaats. Iedereen die hier aankomt wordt een beetje overdonderd door de rust die alleen de natuur kan geven.

je wordt gedragen door de schoonheid van de natuur

Doordat er in onze regio vier natuurbegraafplaatsen zijn komen we er zeer regelmatig. Elk van hen heeft haar eigen charme en mogelijkheden. Maar ze raken me allemaal op het moment dat ik mijn auto uitstap, elke keer opnieuw. En, veel belangrijker, het raakt iedereen die hier is voor een afscheid. Je wordt gedragen door de schoonheid van de natuur. Het geeft zachtheid en omarmt zowel de aardse als spirituele bevestiging dat de dood bij het leven hoort. Dat het goed is zo. Hier vertouw je het lichaam aan de aarde toe.

Terug naar het overzicht van alle blogs

Harriet weet heel goed hoe te begeleiden, wanneer ruimte te geven en wanneer meer op de voorgrond te komen. Ze heeft ons de kans gegeven om ons op het afscheid te concentreren met de zekerheid dat het proces goed zou gaan.